O yalan
Ben beni bilmez iken beni senden duydum
Üşüdüm, ısındım, yandım, söndüm, savruldum
Utandım, sıkıldım, ateşe düştüm kavruldum
Zamanı durdurdum kendimi kendimde buldum
Rüzgarı arkama aldım diye yüzüme vurmasın
Eskiye sığındım diye yeniler önümde durmasın
Canım acımasın diye isterim kulaklar duymasın
Yapayalnızım diye hayallerim bari son bulmasın
Uykularımda rüyalarım beni böyle cansız bıraktı
İçim daraldı bedenimi karanlık odalara alıp attı
Resimlerden medet umdum onlarda alaylı baktı
Ağlamak istiyorum yüreğim yangını beni yaktı
Cebirin Defteri; 01.Nisan.2011; Altıntaş
Üzeyir AydınKayıt Tarihi : 1.4.2011 08:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Üzeyir Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/01/o-yalan-3.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)