Ö y l e s i n e Şiiri - Mehmetcemre Çetin

Siyah beyaz bir filmin
Yarı kopuk parçaları gibi hayat
En coşkulu çocuk bayramlarının
ihtişamına
Nisbet yapar gibi
Geçiyor gözlerimden

Buğulu bir camın arkasın da
Elleri üşümüş çocuk gibi bakıyorum
Dışarıdaki yağmura kılıç çekmiş
Yokluğun

Öyle anlatılmaz ki bu
Ne boşunu doldurur kefemin
Ne dolusuna akar

Benim yaşadığım yaşamak değil
Yaşamaya bakmak
Ve aşk dediğin de aslında
Bir kutu kibriti bir anda yakmak

artık gerçekle hayalin
Bıçak sırtı dostluğuna tutuyorum
Yüreğimi
Yüreğimse öyle sensiz ki
Öyle işte
O kadar olur

Böyle zamanlarda
Rüzgar bile esmez
İnce kesik bir ağrı başlar gizliden
Ölüm özlenir
Bilinmez ki
Ölmek aslın da
En zorudur