İlk neden mi dersin; töz mü, öz mü dersin!
Şah damardan yakın; gözetleyen göz mü dersin!
Bir, iki, üç… sayar, doksan dokuz, yüz mü dersin!
Bir ‘O’ var bilirim; bir de Onunla kaim ‘Ben’
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta