O Ve Ben Şiiri - Ahmet Kemal

O dedi -Boynu zincirli aşık
Ne gezinirsin dalda
Ben dedim -Ben tüneldeki çocuk
Ben yalnızlık ben soğuk

Yıldızlar yüz vermiyor bana şafakta
Yıldızlar uzakta çok uzakta
Karanlık bastırmakta bastırmakta ah
Kediler haykırıyor bu karanlık sokakta

Her dakika başkalaşıyorum daha bir ayrılıkta
Çarpılıyorum her bakışta yeniden çarpılıyorum
Aşkla yaşıyor aşk içinde ölüyorum ben
Her an biraz daha eriyorum gün ışığında senin ışığında

Sen bülbül şakıyor duruyorsun karşımda
Bana bakmıyor gibi yaparak bakıyor
Gülmüyor gibi gülüyorsun
Bilmem neye gülüyorsun Allah aşkına

Ben bir dönüp kendime bakıyorum içimdeki insana bir sana
Sana altın kelimeler yuvarlıyorum bir baksana Allah aşkına
Gülleri besliyorum gülleri büyütüyorum içimde ama bundan ne sana
Hayatının yüzü gülsün istiyorum gençliğinin yüzü gülsün

Gülüşlerin çiçek açtı bir baksana