Benim vebalı bir hasta gibi terk ettiğim,
senin ise hep kalmak istediğin,
dünyada bir yerden yazıyorum sana ey çocuk.
Ütopyaların sayıca çok olduğu hayallerimden, en vazgeçilmez olanı seriyorum topuklu ayaklarının altına ve ben yere batasıca kalbimi alıp gidiyorum çok uzaklara,
şimdi senin olsun benden geriye ne varsa,
olsun ki bilesin eyvallah demenin hakkaniyetini aşkta.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta