Benim vebalı bir hasta gibi terk ettiğim,
senin ise hep kalmak istediğin,
dünyada bir yerden yazıyorum sana ey çocuk.
Ütopyaların sayıca çok olduğu hayallerimden, en vazgeçilmez olanı seriyorum topuklu ayaklarının altına ve ben yere batasıca kalbimi alıp gidiyorum çok uzaklara,
şimdi senin olsun benden geriye ne varsa,
olsun ki bilesin eyvallah demenin hakkaniyetini aşkta.
Oysa bir gücüm olsa ve alabilsem zamanı en başa,
sen çıkagelsen evimize,
ben ağırlasam seni başköşede,
hadsizliğim bir kat daha artsa ve sarılsak sımsıkı birbirimize.
Özlemlerim var dile gelmeyen her duanın içinde,
mahzundur yokluğunda gelen tüm bayramlar hanemize,
günler üçer beşer atsa da takvimde,
miladidir artık zaman ben de,
kim nereden sayarsa saysın,
umurumda mı sanırsın,
tüm yollar sana çıkıyor sevdam, farkında mısın?
Kayıt Tarihi : 8.4.2018 14:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!