İçimde özleminin zerresi bile kalmadı
Hasret duymuyorum artık senin için.
Nefretim de yok sevgim de
Harcadım sana karşı tüm hislerimi
Aşk mıydı, heves miydi; bilemiyorum
Sahte miydi, gerçek mi; kestiremiyorum
Sana olan duygularım
Ve sanki hiç sönmeyecekmiş gibi gelen tutkum
Göremiyor aşıkken insan
Dünyayı olduğundan pembe gösteren
Görünmez bir perde iniyor gözlerine
Kalbiyle beyni yer değişiyor, tutulunca bir sevgiye
Sevgisinin esiri oluyor o vakit
Sevmek için yaşamıyor, yaşamak için seviyor
İnsana değil de bir meleğe tutulmuş
Ondan başka bir mahluk yokmuş
Dünya onun etrafında dönüyor
Onu görmeden önce hiç yaşamıyor
Ve hep onu göreceği gün için yaşıyormuş sanki
Ancak tek taraflı her şey gibi
Bu da pek uzun sürmüyo' tabii
Alamayıncaya kadar verdiğini
Kırılınca birer birer hayalleri
Umduğunu bulamayıp yitirince ümidini
Aklı duygularına galip gelince
Feda eden taraf hep o olunca
Ve artık feda edecek bir şeyi kalmayınca
O vakit anlıyor ki beşer
O da bir evlâd-ı beşer
-
Temmuz, 2023
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 20:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!