Ya sözler de biterse ...
O vakit bakışır insanlar bir biriyle.
O vakit buluşur ruhlar bir biriyle.
O vakit dokunur insanlar bir birine .
O vakit düşünür insanlar bir birini.
O vakit sevişir insanlar bir biriyle .
O vakit kişisel yargılar beyin içinde devreye girer ..
Herkes kendi tasindan bakar hayata ve insana.
Kimi cennette
Kimi cehennem çukurun da yaşar bu âlemde..
Sen neylesin bu kabirde .
Ve sözler de bitsin.
Işte o vakit insan yaşamaya başlar.
Kayıt Tarihi : 21.5.2020 13:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Zaman dışı bir yoruma denk gelmişimdir.
![Zeynep Beşen](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/21/o-vakit-28.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!