O Vakit Şiiri - Poyraz Mert

O VAKİT..
Kalabalıklarda kaybolur insan,
Yanlızlaşır.
Kölesi olur dünyanın,
Biryandan Efendisi,
Herşeyin sahibiymiş gibi.
Hırçınlaşır Sükunetle sarılmışsa etrafı,
Boğulur hesabını bile ödeyemeyeceği hayatın içinde.
Basamaklardan birer ikişer atlar yetişecekmiş gibi biryerlere.
Ne zaman ki!
Tökezler.
İşte hayatı O vakit anlar.
Boşyeredir aslında tüm koşuşturmalar.
Dünyaya kafa tutmalar, boğuşmalar.
Kaybedilmiş ve geri gelmeyecek güzel zamanlar.
İş te O vakit anlar.
Derelerin çağlayan sesinin güzelliğini,
Ötüşen kuşların cıvıltılarının muhabbetini,
Mis gibi kokan menekşelerin kokusunu,
Aldığı nefesin kıymetini.
Öyleyse nedendir ? Bu nedensiz yere telaşlar.
çığlıklar,
Korkular ve Yanlızlıklar.
YALNIZ ADAM.