Karanlık, yüzümüzde birikirken
Kırılırken tanıklığı sevdanın,
Hasrete karşı
Her acıyı kınında boğar insan
Ki; öfke direndikçe yeğdir
Sürüp alnımızı, güneşe çıkarız
Kızgın ve hünerli günlere
O vakit
Öptükçe çoğalan bulutlara yağmaktır
Bir ağaca sarılmak
Her seyre uzanmaktır...
Kayıt Tarihi : 1.2.2016 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!