Bir dilek ağacına asılan
Mendil gibiyim
O tepede.
İçinde bağlı kömür karası
Gözlerinin bakışına yatar
Gönlüm.
Ateş böcekleriyle dans eder,
Rüzgarla mendil sallarım
Aşağılara
Yıldızlarla kayar,
Ayın şavkıyla girerim odaların
Birine.
Usulca sokulmaların hasretliğini
Yaşarım
Yar uzanmışken sere serpe.
Depreşir eski anılar
Beynimin bir yerinde
İçten kanamalara yatar bedenim.
İçim acır,
Kuşların tümü sensizliğe kanatlanır
Gider döner
Döner gider.
Ben sabahları senin üstüne
Aralarım
Seni düşünürüm HEP...
Seni düşünürüm.
Kayıt Tarihi : 25.4.2008 09:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!