O tartı ki şaşmaz, saç teli bile tartılır

Gün doğar, zaman geçer Kıyamet kopmadıkça
Her doğan ölür Kaderdeki vakit tükenince
Konacağın yer toprak, padişahta olsan dilencide
Kendini padişah sanman neden, sıratı geçmedikçe

Rabbimdir, O hâkim ki yerlerin ve göklerin daimi yegâne sahibidir
Gün gelir, haklının hakkını zerresini, sahibine verir
O tartı ki şaşmaz, saç teli bile tartılır
Öyle bir günkü, annenin evlattan kaçtığı mahşerin ta kendisi

Kuş olsan uçamazsın, Tazı olsan kaçamazsın
Sevabın ağır gelmedikçe, o sırattan geçemezsin
Ne şanın yanında kalır ne şöhretin
Sarmaş dolaş olduğun tek yoldaşın, o amellerin

Assan kesemezsin, kessen asamazsın
O dik gezen başını, yerden kaldıramazsın
O kendini bir şey sanan bedenini, ayaklarınla taşıyamazsın
O hesap günü ki, Yerler yarılsa dibine girersin