O son nefessin Adalet!. Şiiri - Ekrem Çiçek

O SON NEFESSİN ADALET!..

Hani sen MÜLKÜN SARSILMAZ TEMELİ’ydin?
Bütün canlıların hiç kuşkusuz EMELİYDİN
ÇIĞLIKLAR yükselirken ülkenin her yerinden,
ZALİME-ZORBAYA kesin DUR DEMELİYDİN!..

Emrine girme asla paranın-pulun;
Karanlıkları AYDINLATMAK tek yolun,
HAKKI yeniyorsa eğer BİR KULUN,
KOŞUP SORMALISIN HEMEN ADALET!..

ERDEMLERİNDEN asla taviz verme;
ADİL OL! Kimseyi farklı görme,
Sakın ha! RÜŞVETİN koluna girme,
BARIŞI savaşa DÖNDÜRME ADALET!..

KAİNATIN DÜZENİ’ni bir kuran var;
HAYATIN MERKEZİ’nde DİK DURAN var,
İnsana DENGESİNİ hep soran var,
Doğan o GÜNEŞİ SÖNDÜRME ADALET!..

Dünyadaki bu KAOS, bu DEPREM niye?
Bir gün KIYAMET koparsa; sen YOKSUN diye,
Yürekler muhtaç, CANSUYU aç SEVGİYE,
Her derde DEVA, PINAR sensin ADALET!..

Dilsiz ağızlarda SESSİN Adalet;
Her haksızlığı KILICIN KESSİN Adalet,
SEVDA GÖNÜLLERE, rüzgarın essin Adalet,
YAŞAMIN SIRRI! O SON NEFESSİN ADALET!..

Çiçek derki; zamanı ÇALIŞTIRAN var;
Doğanı hayata ALIŞTIRAN var,
Zehirle-balı BARIŞTIRAN var,
Onsuz olmaz, bir NEFESSİN ADALET!..