O Son Damla Şiiri - Abdullah Oral

O Son Damla

Az önce son yolculuğuna hazırlanıyordu
Hayallerini aldı avuçlarına
Bohçaladı kendi karanlığına

Söylemek istediği tek söz
Dudaklarında asılı kaldı
Son anda öğrenmişti
dünya gerçek kendi yalandı.
Soluğu yetmedi perde kapandı.

Ertesi gün alışmıştı gözler yokluğuna
Ne arayanı vardı nede ardından konuşanı.
Yaşamın son rüzgarıydı
Dudaklarından sözcükleri silip götüren

Şamdanda son alevini unutmuş mum gibiydi
Son yudumunu içmişti şişeden
Ecel treni sessiz düdüğünü çalarak
Alıp gitmişti dostumu yaşamın içinden.

Tabiatın değişimiydi bende evrimleşen
Hiçbir şey takılmadı da aklıma.ya.
Okyanusları andırıyordu..
yanağına düşen O son damla ….