O sokak , ve sokak sakini bir köpek

Ne kadar da korkmuştum oysa o sokaktan gidince ,
Herşey değişecek,
Hiç birşey eskisi gibi olmayacak gibi geliyordu.
Zorla girdiğim o sokaktan zorla beni ayırdılar.

Ah bi gitsek diyordum önceleri
Burası bize pek uygun değil.
Aslında biz oraya göre değildik belki de...

Bir zaman sonra ,
Sokağımızdaki esnafın sahiplendiği Zühtü ile tanıştık.
Zühtü tahmini 10 senedir o sokakta olan bir köpek.
Sokağın en eski esnafı ben geldiğimden beri burada diyor.
10 senedir buradayım bu nar ağacını ben diktim.
Zühtü 'de benimle bu sokakta yaşlandı derdi.

Zühtü sabahları açsa gelir bizi büfeye götürürdü.
Tavırları ne istediğini gösteriyordu,
Konuşmasına gerek yoktu ki...

Büfenin girişinden 1m. uzağında dururdu hep
İçine asla girmedi.
Büfe sahibi Hacı amcayla anlaşması öyleydi sanırım.
Büfenin önündeysek gelir patilerini dizimize,ayağımıza koyardı beklerdi.
Salam istiyordu anlardık.

Aç değilse pek yüzümüze bakmazdı işini biliyordu.
En güzeli ise; saklamıyordu bunu.

Bazen geliyordu oyun oynamak istiyordu.
Hastaysa gözlerinin içine öyle bir bakıyordu ki
İlgi bekliyordu ,sevgi bekliyordu başı okşansın istiyordu.
Sevdiğim zamanlarda burnuyla dizime vuruyor devam etmem için gözlerimin içine bakıyordu.

Tanımadığı sevmediği insanlara karşı tavrı hiç degişmiyordu.
Burası benim sokağım der gibi diğer köpeklere meydan okuyordu.

Öğlenleri bilirdik Zühtü esnaf lokantasının önündedir.

Eğitim almamıştı ama o kadar zekiydi ki
Neyse oydu. Olduğu gibi...