Yağmur mu düşmüş saçlarına,
Güneş ışıkları üzerinde dans ediyor,
Nasılda alıyor gözlerini insanın
Gözlerim gözlerinde asılı kalıyor
Hani yürür geçerdin sokağımızdan
Başın önünde, edalı edalı
Sen geçtiğinde dururdu sokakta hayat
Derin bir sessizlik çökerdi
Kulaklarımda sadece ayak seslerin
Gözlerimde endamın vardı
Her gün aynı saatte aynı durakta inerdin metrodan,
Sessizce seyrederdim seni,
Sen farkıma bile varmazdın,
Ama gözlerine dokunduğunda gözlerim
İşte o zaman hayat bana bambaşkaydı.
Ben benden gideli uzun yıllar oldu,
Bilmiyorum sen şimdi aynı sokaktamısın,
Aynı metroyumu kullanıyorsun,
Ben o sokağı,o metroyu asla unutamıyorum
Kayıt Tarihi : 25.11.2011 17:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!