Mutluluk hiç uğramaz sanırdım , sizin oralara , hep bir sisli hava , kapalı hava …
İnsanların içinde kasvet boğucu nefret – kin , hepsi bir arada , mutluluğun adresini unuttunuz zannederdim ,
Sonra sihirli değnek değdi galiba , ya da benim gözlerime toz kaçmıştı da ben etrafı sisli – kara bulutlu görüyordum .
O sokakların etrafını mutluluk kokusu sarmış şimdi , kuşların ötüşün de birer şarkı gizli . Herkesin gözlerinde güller açıyor .
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta