O sokak Şiiri - Nesli Özsoyman

Mutluluk hiç uğramaz sanırdım , sizin oralara , hep bir sisli hava , kapalı hava …

İnsanların içinde kasvet boğucu nefret – kin , hepsi bir arada , mutluluğun adresini unuttunuz zannederdim ,

Sonra sihirli değnek değdi galiba , ya da benim gözlerime toz kaçmıştı da ben etrafı sisli – kara bulutlu görüyordum .

O sokakların etrafını mutluluk kokusu sarmış şimdi , kuşların ötüşün de birer şarkı gizli . Herkesin gözlerinde güller açıyor .

Ya bu mutluluk sahneleri sahte , ya da önceki kasvetler geleceğin fragmanıydı . Mutluluk pozu verenler çok ,

Peki biz düşünüyor muyuz hiç ? geleceğimiz nasıl olacak . Ülkenin geleceği de sonuçta insanlara , havaya yansıyor .

Etrafta ne kadar çok olumsuzluk varsa , bütün negatiflikleriyle birlikte bizi de çekiyor . Ya bu sokaklar bizim sokaklarımız olursa ,

Hiç gülen bulut yok , insanların içini ısıtan güneş küsmüş , o sokaklar çürüyor , binalar yıkık dökük , ölüler artıyor , dünya batıyor .

Ya da bu negatifliği üzerimize çekmeyip , kurduğumuz mutluluk rüyasına dalsak …

O sokaklar 2 çeşit olabilir ;

1. o sokaklar ; kirli , kasvetli , herkesin nefretle dolu olduğu , sevginin olmadığı bir hapishane

2. o sokaklar ; mis gibi temiz oksijen, sevgi dolu hayatlar – insanlar , mutluluğun fragmanı değil , zamanı !

Bu 2 sini seçmekte yaşamakta bizim elimizde , haydi sizde sizin ” o sokak” hangisi yaşatın – yaşayın …