O Siyah Çocuk Şiiri - Nadir Çitil

Sadaka fitreni bekler uzakta
Yüreği tertemiz o siyah çocuk
Açlıktan ölüyor bakın kucakta
Ölümü yoklukta o siyah çocuk.

Bitirmiş kuraklık çölün başında
Sorarsan yaşlısın kırk beş yaşında
Bir sıcak çorbayı görür düşünde
Elleri duada o siyah çocuk.

Kimi çırıl çıplak kiminde gömlek
Serveti elinde sade bir çömlek
Yazılmış anlına açlıktan ölmek
Yardımı bekliyor o siyah çocuk.

Uzak değil bize çoğunluk dindaş
Adem’den türemiş doğuştan gardaş
Uzat dost elini düşünme çağdaş
Yardımın bekliyor o siyah çocuk.

Umutsuz çaresiz gözleri solmuş
Takatsiz bedene sinekler konmuş
Ölüp de kurtulmak umudu olmuş
Yalvarır Rabbine o Siyah çocuk.

Size seslenirim tuzu kurular
Ekmeği çöplüğe döken kadınlar
Bizden yardım bekler bahtı karalar
Acından ölüyor o siyah çocuk.

Ben tok iken orda çocuk ölecek
Nadir’e yaradan hesap soracak
Zengin yarın nasıl sual verecek
Ölürken kucakta o siyah çocuk

Nadir ÇİTİL.