O şimdi Yıldızların yanında

Babaannesinin den kalan kokar ardıç çeyiz sandığına usul usul yaklaştı.
İncitmekten çekinerek şefkatle kapağını açtı ve anneciğinin el emeği
göz nurlarına baktı, tek tek elden geçirdi. Bir oyayı aldı evirdi çevirdi
bunu liseyi bitirdiğim yıl yapmıştım dedi. Yanaklarına yaklaştırdı
Bir busecik kondurdu. Yatağın üzeri elişleri ile dolmuştu,toparladı
tekrar yerlerine yerleştirdi.

Beyaz uzun sabahlığı yerine koymaya kıyamadı.
Üzerine geçirdi sobaya yaklaştı. Ellerini ısıttı. Pencereye doğru gitti camdan
dışarı baktı, gözlerini gökyüzüne kaldırdı. Ay’a takıldı bir müddet,sonra
yıldızlarla oyalandı,üç gün dedi. Tekrarladı üç gün kaldı. Burak gelecek içine
bir huzur doldu,yanaklarının kızardığını fark etti. Birden aklına bir şey geldi
uçacak gibiyim içim içime sığmıyor dedi.Başını tekrar kaldırdı bu yıldızlardan
başıma taç yaptım boynuma gerdanlık, kollarıma bilezik, parmaklarıma yüzük,
belime kemer ışıl ışıldı bütün vücudu. Gökyüzü pelerinim olsun dedi.
Ayı aldı tam orta yere taktı süper bir broş olmuştu.Her taraf ışıl ışıl keşke
Burak beni böyle görebilseydi. Billur, peri kızlarına dönmüşsün, masal perisi
deseydi. Askerden dönmüş olsaydı,o baktığımız gelinlik dedi. sevinçle
ellerini açtı uçmaya çalıştı,duyguları kanatlanmıştı,aşk dedi,sevda dedi
arkasından özlem dedi.Ne olurdu ayrılıklar hasretler yakmasaydı,
o zaman kavuşmanın hazzı nerede kalacaktı. Az kaldı terhisine üç gün
sonra dönecek.

Bir anda gökyüzü hiddetlendi biraz önce aldığı yıldızlar teker
teker kayboldular. Ay da saklanmıştı, zifiri bir karanlık ürperdi
nerede peri kızı dedi.Tekrarladı. Arkasından bir kar yağışı başladı.
Ellerini çırptı sobaya doğru yürüdü. İçine bir üşüme bir titreme
gelmişti üzerindeki sabahlığa sarındı sıkı sıkı büründü
.
Pencereye doğru yürüdü karşıdaki yapraksız ağaç gelin olmuştu evet
kolları dedi. Ona takacak taç kalmamıştı,yıldızlar yoktu gelinin
takıları yoktu,elleri bomboştu, belindeki kemer de yoktu ya o hoş broş o
muhteşem broş o da yoktu yerinde. Olsun ne yapalım böyle de güzeldi.
Sadeydi asildi güzeldi. Gelin dedi. Aniden kendine geldi. Acı bir telefon sesi
korktu kaçtı açamadı. Neden sonra gitti çekinerek ahizeyi kaldırdı yıllar
geçmişti aradan adeta arayan Burak’ın annesi, hayırdır inşallah dedi.

-Kızım Burak hastane biz gidiyoruz. Kekelediğini duydu.
Bayılmıştı. Gözlerini açtı annesi başucunda kolonyalar
Ellerini şakaklarını ovalıyorlardı. Anne bırak şimdi ne oldu?

Burak nerede?
Annenin gözbebeklerinde bir hüzün yumağı kümelendi
Hemen hastaneye gitmeliyiz.
Hadi anneciğim ne duruyorsunuz
Lütfen konuşun
Lütfen bir şeyler söyleyin
Bu bir rüya olmalı uyanınca sona ermeli
Evet evet rüyadayım ben değil mi anne
Kızım sen sağ ol bir çatışama da şehit olmuş
O şimdi yıldızların yerinde yanında dedi.
Hayırrrrrrrrrr
Olamazzzzzzz
Bu ne biçim şaka
Billur tekrar bayılmıştı.
Teröre bir can bir fidan verilmişti
Gencecik insanlar aileler yıkılmıştı