O Şimdi Mahkum Şiiri - Eşref Hakan Çalayır

O şimdi mahkum,parmaklıklar ardında
Artık güneş hiç doğmayacak orada
Islak dört duvar, birde demir ranza,
O şimdi mahkum parmaklar ardında

Soğuk,çıplak beton duvarlar nemli,
Asılacak herbirine hayallerin resmi,
Kiminde bir dost, kiminde sevgili
O şimdi mahkum,yüreği kelepçeli.

Ne mavi deniz nede martılar olacak
Ne ay, nede yıldızlar doğacak
Sadece loş bir ışık birde eski yatak
O şimdi mahkum,kaderine ağlayarak

Zından, karanlık içi dolu kasvet,
Hep hüzün ve keder hep hasret
Yok artık vuslat yok hürriyet,
O şimdi mahkum,ruhsuz ceset.

Umutlar paramparça yerlebir,
Yanlızlık ölüm gibi zından kabir,
Gaibten sesler vicdanini kemirir
O şimdi mahkum o şimdi esir

Çekilir bir ömrün üstüne sürgüler
Birbirine karışmış gece ve gündüzler
Bilinmez içerde zaman nasıl geçer
O şimdi mahkum ölümü bekler