bir sonsuzluk çölünde dönüp dururken
acılar içinde boğuluyorken
gözlerim ağlarken gülmeyi öğreten
bir sevdiğim vardı, o, şimdi asker
çöllerde dolaştık mecnun misali
dünyada yok ki, onun emsali
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Kaleminize sağlık. . .
Gerçekten çok güzel yazmışsınız,yeni okuma fırsatı buldum ama olsun...Yüreğinize sağlık
tebrıkler fatma ozlem cok guzel sevgıler dahada artıyor cunku ben o elbıseyı uzun suredır gırıyorum sılahlı kuvvetlerde o duyguyu ben cok ıyı bılen bııryım sevgıler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta