O Şimdi Asker Şiiri - Attila Bozoglu

Kışlalarda güneş hep böyle mi batarmış,
Kızıllıklar kucaklarmış dağları bir özlem,
Bir kırlangıç uçarmış yükseklerde yalnız,
Böyle mi batarmış kışlada güneş hep gamsız.

Ellerimde kasımpatılar değil yumuk , yumuk.
Sana getirdiğim;
Piyade tüfeği Kırıkkale 938.
Çubuk şarabımız değil mataramda sana sunduğum.
Teferrüç’ün soğuk suyu..

Böyle mi batarmış kışlada güneş hep gurbet,
Hep kurşunlanmış mı hasretler kahpece,
Kızlar, hep böyle mi geçermiş sokaklardan gözler süzgün,
Aşka aç gözleri askerin hep kanlımı bakarmış.

Böyledir işte kışlaların akşamı.
Günler gamsız, güneş gamsız.
Sordum ufuklara, eski akşamlar ne olmuş
Sensiz güneş, hep böyle batarmış.