Bir akşamüzeri kuytu köşende
Serencamımla baş başa kaldığım bir zamanda,
Kulağımı yumuşacık okşayan okunan mısralar,
Kimsenin vakıf olmadığı bir zeminde,
Çölleşen göz pınarlarımdan
Damlaların akmasına vesile olmuştu.
Okunan şiir Yağmur isminde bir gülistandı.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Merhaba ozancan. Bu öyküyü ben yaşadım ve ben orda sizin olmadığınızı yadsımıştım.Yüreğinize sağlık. Tüm esin perileri sizinle olsun.
dile getiridğiniz güzel duygulara katılmamak imkansız..
keşke bunu şiir formatında değil de
düzyazı şeklinde kaydetseydiniz
şiire haksızlık olmuş bana göre
hem de şairine...
selam ile
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta