O Sevdiğim Sen Değilsin Şiiri - Muharrem ...

Sen artık benim ilkbaharlarımın çiçeği değilsin.
Hangi mevsim hangi bahçede yeşermek istiyorsan yeşer!
Dal ol, yaprak ol, renk ol;
Pembe, yeşil, sarı yahut kırmızı…
Ne olursan ol, ne olursan ol,
Ama benden uzak ol!
Nadasa bırakıyorum gönlümü.
Yanlış anlama sakın,
Yeni sevdalar ekmek için değil;
Bütün sevgilerden geçtim.
Ben artık sensizliği,
Ben artık sevgisizliği seçtim.
Senden kalan hatıra kurumuş çiçekleri,
Bugün sabaha karşı biçtim.
Bomboş şimdi gönül tarlam.
Ekersem namerdim bir daha!
Ekersem namerdim!
Çünkü sevgiler ayağa düştü be “gözüm dediğim”
Bizse büyük sevdik neyi sevdiysek;
Dağların en yalçınını,
Denizlerin en uçsuzunu,
Sevgililerin en güzeli dediğimizi…
Ama yalanmış be “güzelim dediğim”
Yalanmış can tanem,
Bir tanem,
“Can içrem” dediklerim;
Bütün sevgiler, bütün sevgililer yalanmış.
Ben artık kendi bahçemin,
Kendi yalnızlığımın taş duvarıyım.
Konuşturmaya çalışmayın beni.
Duvarlar konuşmazlar,
Duvarlar sevişmezler,
Duvarlar şarkı söyleyip,
Şiir yazamazlar…
Ve bu son şiirimdir.
Bütün taş duvarlara,
Ve musallalara armağanımdır.
Musalla da bir ölü,
Önünde saf durmuş adamlar,
Önceleri sevdaların çağırdığı yüreğimi,
Şimdi bir başka yerden çağıran var;
Kulaklarımı sağır, gözlerimi kör edip gidiyorum.
Gidip kendime dönüyorum.
Beni annem çağırıyor,
Allah’a ısmarladık yüreğim…