O sessiz orman Şiiri - Hamiş Acar

kokusu ve hatta tadı bile olmayan bu
şehirde
uyandım işte
yine gecenin bir yarısı
açmıyorum gözlerimi
kan da koksa yanıkta koksa külde koksa rüyalarım

kim bilir aklım bana ne oyunlar oynayacak

almasını bekliyorum hayatın benden olan bütün alacaklarının
bir gül dikeninin
parmağımdan aldığı bir damla tatlı kandan farkı yok
vereceği acı da o kadar

bitmesini bekliyorum
bu gecelerin
sarhoş ve kalbi kırık bi ruhtur bu söyler şarkılarımı

açmıyorum gözlerimi
kanda koksa yanıkta koksa külde koksa rüyalarım
dön dur yatakta dön dur
dönüp duracağım ama açmayacağım gözlerimi
hayatın benden olan bütün alacaklarının bitmesini bekliyorum
bu işte benim masalımın en anlaşılır yeri
yarası olmasaydı dökülürmüydü sence böyle kalbim
doyamamış bir öpücükle bırakıyorum ellerini

gitmem
kalmam
ve hatta böyle darmadağın durmam bile gerikirse

açmayacağım gözlerimi
dönüyorum rüyalarıma
o sessiz ormana
kanda koksa külde koksa hasret te koksa