O Ses/Çoğalışa(2 şiir) Şiiri - Vedat Kop ...

Vedat Koparan
683

ŞİİR


5

TAKİPÇİ

O Ses/Çoğalışa(2 şiir)

O Ses

(Uygur Orhan Hocamızın Öncülüğüyle Çıra Sanat Atölye Çalışmasından
Teşekkürlerimle Sevgiler)

Unutmak Mümkün Mü?
Unutulmazlığa Yazdıklarımızı
Yağmurun Elleri Yıkarken
Sırılsıklam Tepeden Tırnağa
Güneşe Uzanan Ellerimi

Konuğuyuz
Kısa Yaşamın Gölgesinde
Gördüğümüz
Her Rüya Düşümüzdü
Hayır, Görmezdik Ya
Hayra Yorardık Yinede

Tınısı Dal Kırlınca Dalından
Gerçek Yalanın Sihrini Bozar

Zil Çalar Okullarda
Harasından Boşalırcasına
Bahçeye Koşar Çocuklar
Başlar Çocukluğumun Dansı
Şen Şakrak Oyunlarda

Çalmaz Oldu Radyolar
O Özel Ses Baba Ruhi Su
Susuz Kalan Toprak Yüreklere
Kuruyan Boynun Eğen Çiçeklere
Bizi Bize Getirirken
Uzakları Yana Yakıla
İçerimize Bir Türküydü
Ömrümüzün Son Deminde
Özgürlük
Bir Nefes Kadar
Bir Yudum Su
Hey Yaşam

Bitmedi...

Vedat Koparan 08.07.2009

Çoğalışa

İmbat Akşamında
Rüzgârı Almış Karşısına
İslimi Üstünde Duman Dumana
Geçip Giden Günler Gibi
Boşluğu Yararcasına
Yol Alıyor Gemimiz
Yorgun Yolcularıyla

Yoksun Kaldığımız
Yokluğunun Yakıcılığını Duyduğumuz
Nice Arkadaşlar Gibi
Hepsi Birer Kahraman Çocuktu
Uzanırdı Çocuklukları
Geçmişten Geleceğe Türkü Boyu

Yol Alırken Maviliklere Gemi
Dalgalar Keçi Sekmesiydi
Sular Sıçradıkça Her Gelgitte
Yalıyordu Sırlı Küpeşteyi
Uzatıyordum Avuçlarımı
Dolsun Deniz Diye

Sevda Bu
Yanmakta Vardı
Sevgiliye Erişmek
Bir Araya Gelmek Adına
Uzun Uzadıya Yolda
Kavuşamamakta

Satılmış Bencil Aydınlar
Anlaşılmasın Bilinmesin Diye
Gerçekleri Perdeliyor
Süt Dökümlü Günlerin Özlemine
Çanak Tutuyorlardı
Akbabaların Saltanatına

Öte Yanda Günden Aldığı Işıkla
Onlarca Metre Yerin Altında
İşçiler Ölüm Madenlerinde
Doklarda Çeliğe Şekil Verirken
Kurşun Döküyorlar Sevgi Yerine

Yaşanıyordu
Apansız Sürek Avında
İnsan Manzaraları
Birikiyordu
Lacivert Hüzünler Yüreklerde
Yumuşak Bir Yastıktı Sanki
Öğlen Dinlencesinde
O Kızgın Çatlak Duvara
Sırtını Verdiğinde

(Sahi O Çatlağı Gören
O Çatlaktan Bakan
Oldu Mu?
Acaba Ne Sızıyordu)

Okyanuslara Varmak İçin
Bu Gemi Ne Anaforlar Görmüştü
Boğuşurken Fırtınalı Denizlerde
O Bizi Kıvançlı Limana Alıp Götürendi
Hala Bir Avuçtu Uzun Yolun Yolcuları
Ah Can Cazım Sen Orada Mıydın?
Kusura Bakma Göremedim
Perdemi İndi Acep Gözlerime
Dilim Dilim Dilinirken
Güzel Can Narinim Ülkemde
Çoğul Türkülerdir Hep Dilimde

Bitmedi…

Vedat Koparan 08.07.2009

Vedat Koparan
Kayıt Tarihi : 13.8.2009 15:09:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Vedat Koparan