Hayatın acısını yaşıyoruz hepimiz ayrı telden
Güneş doğuyor, kar yağıyor, rüzgar esiyor meltemden
Hayat biraz daha yaşlanıyor ve ümitler bitiyor erkenden
Git gide artıyor sana olan tarifsiz benliğim
Hissediyorum gelecek o güzel günler ve geçecek sensizliğim
Öyle umutlarla sarılıyorum ki sensiz benliğime
durup bir kere daha bakıyorum aynandaki perişan halime
İçimden her şeyi silip atmak geçiyor
Olmuyor; olmuyor yapamıyorum o bile sensiz olmuyor
O an anlıyorum ki her şeyimsin.
Biten her şeye rağmen ben de kalan tek hediyesin.
O sensin; o sensin…
Kayıt Tarihi : 16.5.2011 03:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!