Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Duygu yüklü şiirinizi
beğeniyle okudum
Gönül gönülde yaşasaydı korkarmıydı insan insandan.
Kendi kendini bağışlayan, kendi kendilerini seven kimselerdi bunlar.
Doğrusu çok acırdım sevgiyi yüceltemeyeni.
Artık ölmüş olanların aynı suçu işlemesi mümkün mü?..
Ölümden sonra açıklanacak bir sevgi var mı?..
Hiçbir şeyini yitirmemiş olanın nesi vardır.
Hangi mutsuzluktan beslenir, bir kenara çömeldiğinde,
O karanlık saklardı gölgesini.
Sorumsuz kahkahalarını kullanışsız bir kılıç gibi kuşanırdı.
Bazende kendine yardım etmeye ilk koşan olurdu.
Aşkın duasını bilen kimse sarhoş olmazdı şems vakti.
Nasiplendik elhamdülillah.
Aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık.
Allaha emanet olun.
Selam ve dualarımla.
Hoşça bakınız zatınıza.
TEŞEKKÜR EDERİM GÜZEL YÜREKLİ KARDEŞİM
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta