O senmisin yoksa? Şiiri - Serpil Maglicoglu

Ben sen, sende benmisin yoksa?
Yoksa ben kendimi sendemi buluyorum?
Seninde kendini bende buldugun gibi.

Hangimiz aynadir, hangimiz aynaya bakan?
Senin yüzünmüdür aynada kendini arayan?
Yoksa aynadaki yüzmüdür,
Seni gülümseyerek seyre kalan?

Bir zamanlar aynalarin hepsini,
Örtülerle kapayan ellerime baktigimda
Bana seni hatirlattiklarini biliyormusun.

Ellerime ellerinin ilk degdigi ani hatirlatiyorlar
Ruhunun ruhumu ilk oksadigi isik vaktini
Sen sonsuzluguma islemissin ben ne yapayimki

Ellerimizinde bir hafizasi var
Gözlerimizinde bir hafizasi oldugu gibi
Gözlerim seni göremesede
Onlarin hafizasinda gezindigini biliyormusun

Ben sana asirlarin icinden geliyorum
Nice asirlar astim senin ugruna
Nice yasamlar gördüm yalniz basima
Nice acilar duydu su yüregim her yasantimda

Hep senin icin, hep senin ugruna
Bazi zamanlar erken gelmisim
Bir baska vakit ise cok gec kalmisim
Seni yüzyillardir ruhumda tasidigimi biliyormusun

Ne olur söyle
Benim aradigim isik
Ruhumun tek esi
O senmisin yoksa?

Bazen hüzün sariyor
Ümitler yollarda yaya kaliyor
Benim günlerim azaliyor

Yinemi yoksa yinemi gec kaldim
Yinemi erken davrandim
Yinemi sensiz dönecegim
Yinemi yalnizliga bürünecegim

Burasi hicbirsey degilki
Asil gidecegim yerler
Bana benim sensizligimi söyler

Bekliyorum
Ben burdayim
Sen nerdesin?

Yoksa

YOKSA O SENMISIN?

(Berlin 8/2004)