O Sen Değildi 2 - Düş Şiiri - Sadık Yılmaz

Deniz feneri gibi, mavi gözler parlıyor
Karanlıklardan çıkıp, karşıma o dikildi
Farkında değil belki, yüreğimi harlıyor
Gönül şaştı apıştı, fakat o sen değildi

Bembeyazdı dişleri, inci gibi dizilmiş
Mavi gözün altıda, kalem ile çizilmiş
Dumura uğramıştım, tarafından sezilmiş
Yakama da yapıştı, fakat o sen değildi

Ölesiye mutluydun saçlarını okşarken
Çocuk gibi sevinip, mutluluktan coşarken
Sürekli peşimdeydi, hızlanıp ta koşarken
Benimle hep kapıştı, fakat o sen değildi

Nasıl bir an unuttuk, en acı gerçekleri
Kırlarda koşuştuk biz, uçurduk böcekleri
Başına taç yapmıştım, en güzel çiçekleri
Sana da çok yakıştı, fakat o sen değildi

Esrarengiz havan var, etkileyici biçim
Yapamıyorum inan, anladım sensiz hiçim
Kaybolma karanlıkta, yanıp tutuşur içim
Gönlüm sana alıştı, fakat o sen değildi

Ona bir gül uzattım, uzun uzun kokladı
Semeresi alkıştı, ama o sen değildi
Kaldırdı kollarını, önce bir kez yokladı
Kur yapmaya kalkıştı, ama o sen değildi

Dokunsan ağlayacak, kızgındı ifadesi
Bir küsüp bir barıştı, ama o sen değildi
Bir yabancı gibiydi, tutarsız iradesi
Kendisiyle yarıştı, ama o sen değildi

Tamamıyla farklıdır, doğru değil bilinen
Meğerse o değilmiş, yıllar yılı beklenen
İpucu da vermişti, söylemedi alenen
Anlatmaya çalıştı, fakat o sen değildi

Belki de bitmeyecek, müebbet bu esaret
Gerçeğe yaklaştıkça, azalıyor cesaret
Yaşananların hepsi bir hayalden ibaret
Gönlüm artık yatıştı, fakat o sen değildi

Hayatına karşılık, attı kader zarını
Bana düştü nitekim çekmek ahu-zarını
Bir ağacın altında, gösterdi mezarını
Karanlığa karıştı, ama o sen değildi

Tarih: 23.02.2017 =======================