O Şehrin Sırrı Şiiri - Vildan Ertuğrul

Ayak bastığımda o şehrin parçalarına
Garip bir titreyiş sardı bakışlarımı
Islaktı toprak, ne tuhaf… Salmamıştı kokusunu
Göklere dek coşkuyla.
Vardı bir şeyler aralarında çakıllarının
Neden kısılmıştı sesleri, kısık gözlü çınarların.
Esrarlı bir yakarışta martılar bile dönüşüme
Bekliyordu oysa o yabancıyı hep; çınarlarla martılar…
Kesildi birden tüm suları şehrin
Denizlerinden bile bulutları da alarak.
Gizlendi sonra tüm kuşlar
Gizemli surlarına o şehrin.
Kaçamak bakışları kaldı geriye
Şehrin son bekçilerinin, tek sanığa yargılı.
Limana yanaşmış ilk tekneleriyle suların
Küçük bir çocuk yanaştı ardından;
Yanaşmalarına kaldırımların.
Çaktı çatlatarak minik fısıltıları tüm caddelere.
Erken yağmış oysa yağmurlar
Sona gizlenen ilk mevsimlere.
Zamansız ıslanmışsın yine,
Aceleci acemi yağmurlarda
Ben sana geç kalmışken...