O Şehre Gidemiyorum Şiiri - Temel Altuntaş

Bir şehir var düşlerimde.
İnsanları dost, ağaçları kardeş...
...

Ey en güzel kızlarını sevdiğim şehir!
En mutlu yıllarımı verdiğim,
En iyi dostlarımı bıraktığım yer...

Şimdi bensiz esen rüzgarların okşamıyor yüzümü,
Islatmıyor beni yağmurların, üşütmüyor soğuğun.
Ve kaldırımlarında yok artık ayak izim...

Balıkçılarınla konuşmuyorum,
Ben yokken açılmıyorlar ya denize!

Sen yokken;
Çocuklar kaybolmuyor ormanlarda.
Fırınlardan taze ekmek kokuları gelmiyor.
Şair artık sigarasının dumanını üfürmüyor gemilerin ardından,
Sevgililer el ele gezmiyorlar...

Sen yokken;
Sevda yüklü sandallar açılmıyor maviliklere.
Ki balıklara inat,
Dalgalar küsmüşler sahillere...

Gün gelir,
İstanbul'dan bir gemi kalkar.
Yokum ben yolcular arasında.
Gönlümün derinliklerinden sevdiğim,
O ŞEHRE GİDEMİYORUM.
Ama O şehri;
Bilinmezcesine seviyorum... Temel ALTUNTAŞ
[email protected]