O Şehir-"hakikatın gözyaşları"

En mutlu günlerim geçti dağlarda
Şimdi yamaçları mahzûn ney sesi
Hayat yumağını sardım ard arda
Yaklaştım o şehre gördüm herkesi

Uyan emmi uyan uyan kalk hele
Semâvi ülkenin kalk kucağından
Ver elin öpeyim biraz acele
Ne zaman ayrıldın ev ocağından

Her yatan yolcuyu taşlara sordum
Geçmişle iç içe öyle bir gece
Bu yeşil armoni yarış diyordum
Ne bir yarış vardı nede derece

Mecnunun çığlığı geldi derinden
Kendimle baş başa içimde tufan
Mezara taşınmış evler yerinden
Ve hasret boğacak zannettim o an

Köyüme gittiğimde herkesi mezarda buldum.