Hayat çabuk yordun beni,
Nasıl seveyim ki seni?
Aldın hep candan seveni,
Bu sebepten yüzüm gülmez.
Dünya sende bir yalansın,
Sırtımızda bir palansın,
Bütün beşeri alansın,
Gidenler hiç geri gelmez.
Hangi canlı kaldı sende,
Ruh kaldı mı ki bedende?
Renk mi bıraktın ki tende?
Sen de hangi çiçek solmaz?
Anlayana ibret dolu,
Kuruyor ağacın dalı,
Yaşayanlar sanki deli,
İnsan neden hiç ders almaz?
Dertli, kalemini aldı,
Derin hülyalara daldı,
Huzuru Hak yolda buldu,
Bu dünya kimseye kalmaz.
ERDEMLİ-05 Ocak 2016-Salı
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 6.1.2016 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yine hayatın acı tecrübesi ve yine şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!