Ne zaman kaçmak istesem bir sahil kenarında buluyorum kendimi.
Dalgaları seyir halinde yosun kokusunu içime çekerken.
Ne zaman kaçmak istesem bu şehirden, bu şehrin iki yüzlü insanlarından sahil kenarına atarım kendimi.
O sonsuz mavinin derinliklerine daldırıp gözlerimi kulak kabartırım sessizliğe.
Sonsuzluğa batırıp ellerimi hiç tatmadığım, hiç görmediğim, hiç bilmediğim mutluluğa dokunmaya çalışırım.
Ne zaman kaçmak istesem bu şehrin kuru gürültüsünden o sahil kenarında bulurum kendimi.
Dalgaların kıyıya dokunuşuna sanki ilk defa tanıklık ediyormuşum gibi büyütürüm gözlerimi.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta