O s.a.v. Şiiri - Ömer Küçükkaya

Güneş o varken önüne bulut çekerdi,
Bulutlar o varken yere yağmur olur inerdi…
O! 18.000 alemin nuru,
Muhammed Mustafa (s.a.v) idi…

Geceye dolunaydı,
Dertliye dost! ..
Kölenin yoldaşı,
Hakkın yongasıydı…

Aleme rahmet idi..
Doğarken melekler saf, saf indi…
Sarı çöle yeşil halı serildi,
Sönmez ateşler söndü…

O varken huzur vardı…
O alemlere gelen nur idi!
Alemler onun için vardı,
Ümmeti Muhammed ona hasretti…

Geceye gündüze,
Karanlığa aydınlığa,
Boynuzlu koçun, boynuzsuz olanına,
O el emin di…

Belki ağıttı gidişi,
Belki hayattı gelişi…
Yılan bile onu görmek istemişti,
Ateş bile o geldi diye sönüvermişti…

Kelimelerin yetmediğiydi o…
Sesin tükendiğiydi…
Habeş-i Bilal in beyaz rengi,
Çocukların neşesi…

Torunu Hüseyin idi bazen,
Bazen aç bir kölenin dert yandaşı…
İstanbul un isim babasıydı,
Peygamberlerin sonuncu…

O!
Adem oğlunun en hayırlısı…
O!
Adem ile Havva’ nın olma nedeni…

Küskünlerin barış nedeniydi,
Kandillerin ışığı,
Kalplerin nuruydu,
O Muhammed Mustafa idi…

Ömer KÜÇÜKKAYA
02.12.2006 18:21