O s.a.v Şiiri - Mehmet Nuri Yalçın

Suya kanamak gibi
Sana hasretlik
Çöl sıcaklarında sana doyarken kana kana
Yüzünün serinliğiyle serinlerlerdi
Seni takip eden bulut gibi
Sana dilbeste olmuş gönüller vardı etrafında
Önceden vahşilerdi
Kız çocuklarını canlı gömecek kadar
Ama seni görünce
Karınca ezemez olmuştu en merhametsizi
Seni soluklamak Sultanım
Bir vaha misali gölgene sığınmak
Ya senin yanında olupta
Seni anlayamayanlara ne demeli
Arkandan çadır çadır gezip
Nurunu üflemekele söndürebileceğini sanan
Sana mecnun diyen
Ebu Lehebler'e ne demeli
Ne büyük bir talihsizlik
Sana düşman olmak
Kin beslemek sana
Kimler kin beslememişti ki sana
Kimler dikenler serpmemişti yollarına
Ama hissedince sevda ikliminin yüceliğini
Ayrılmaz olmuşlardı kapından
Ayrılmaz olmuştu İkrime
Ayrılmaz olmuştu Vahşi
Hilmin bağlamıştı onları kendine
Güven verişine,emin oluşuna
Hayrandı Ebu Cehil bile
Sen Muhamed-ül Emin'din
Neler teklif edilmemişti ki sana
Kralımız ol denilmişti
Davandan cayman için
Onlar bilmiyorlardı Sultanım
Cennetlerden geri döndüğünü
Ümmetin için
Kadın teklif edenler görmüşler miydi hurileri
Senin gibi
Ya zenginlik vaat edenler
Bilmiyorlar mıydı bir hurmayla günlerce oruç tuttuğunu
Kibirleri o kadar büyüktü ki
'Niye O' diyenler vardı
Belkide şeytanın insan suretine bürünmüş haliydi onlar
Meleklerden üste çıkmak varken
Ebubekir gibi
Onlar hayvanlardan aşağı dereceyi tercih etmişlerdi
Seni görmeden sana hayran olanlarda vardı Sultanım
Selman-ı Farisi nereleri dolaşmamıştı sana varmak için
Ya Veysel Karani'ye ne demeli
Hasta annesinden izin alıp kokuna koşmuştu Medine'ye
Ama seferdeydin Medine'ye geldiğinde
Duyunca bu peygamber aşığını
Vasiyet etmiştin ashabına
Bu hırkamı Veysel karani'ye verin diye
Çağlar geçti aradan Sultanım
Ama sana hasret milyonlarca Veysel Karani var
Yeryüzünde
Sana hasret bir Veysel Karani de ben olabilir miyim
Ya Rasulallah
Şefaatini uman
Bir günahkarda ben olabir miyim? ..........