O Rüzgâra Sevdamın Şiiri - Nebi Ünler

Bahtımız ancak tozluk, Rüzgâr daki yaprağım
Bir narin papatyalık, çiğnenilir toprağım
Aynı gök, aynı yerde, Samanyolu içinde
Tanrı’mın lütfu adı; O rüzgâra sevdamın.
..
Virgülü olmam kâfi, ey rüzgâr kelamının
Soluğumun noktası, ey rüzgâr meramının
Bir anka’lık mecazı, ey rüzgâr selamının,
Sanki cennet’in tadı, O rüzgâra sevdamın.
...
Hiç kanatsız uçarsın, kibirlenme ey bulut
İşittim fısıltını, tercümesi; tez unut
Bana rüzgârdan değil, Yaratanım’dan umut
Belki bir Ferhat yadı, O rüzgâra sevdamın.
...
Utanma haydi yağdır, Yılgın Yağmur’dan yağmur
Babamın kelamıydı, korkma sevmek den Yağmur
Sev de bekle Mevla’dan, elbet yağdırır yağmur
Uçmağ’ımın kanadı, O rüzgâra sevdamın.
....
Uçmağ: Gök Tengri inancında, İyi ruhluların Göğe yükselmesi...
...
Aşiyansız, 04.06.20 – 14.34 Y.Y.