O Örnek Bir Kahramandı Şiiri - Adnan Deniz

O bizim idealimizdi.Her sabah en şık kıyafetleriyle okula gelir ve hep gülümseyerek derslerimize girerdi.
Sahi derdim,öğretmenimizin hiç derdi yok herhalde,kimseye kızmaz,her öğrenciye kendi yavrusu gibi davranırdı.
Her gün tertemiz ve farklı elbiseler giyer,kantinden simitler alır,bizlere şalgamlar ısmarlardı.Ne kadar zengin adam derdim,keşke bende onun gibi olabilsem diye iç geçirirdim.Evet onun gönlünün ne kadar zengin olduğunu yıllar sonra öğrendim.
O kadar içten bir konuşması vardı ki,O ders anlatırken bizler onu hayran hayran dinlerdik.
Hep o şevkle onun gibi olmak için mücadele ederdik.
Çünkü biz onu hiç bir kötü şeye konduramaz,hep onu güzelliklerle anardık.
Sonunda onu örnek alarak öğretmen oldum.Her hareketimi ona göre yapıyor,sanki onu kopyalıyordum.
Bir gün şehirin ücra bir köşesinde rasladım ona.Hala tertemiz giyiniyordu.Ama hayli yaşlanmıştı.Beni tanımadı tabi,haaa diye geçiştirdi,sanki tanıyormuş gibi.Ama halâ o örnek insanı içinde yaşatıyor,bize yansıtıyordu.Uzun süre dalıp gitti.Sonra ta derinden bir damla yaş döküldü gözlerinden.Kimse yoktu etrafında,yapayalnızdı ama o yetiştirdiği öğrencilerinin gözlerinde halâ hep kahramandı ve onlarda hep yaşıyordu.Öğretmenimden buruk bir şekilde ayrılırken onun sıfatında gelecekteki kendimi gördüğümü