O olum,o ölüm ve bu kuru istiklal.

Şiyirin y si
Yaşamanın hevesi
Gitmişti şairin önce ıslak gözleri
Sonra terli elleri arasından
Herkesin bir yaşama sebebi vardı
Şairinki bir değişik istiklâl.
Olmanın O su
Ölmenin Ö süne dönüştü
Yıllardan çok yıllardan
Kağıda iki gözyaşı da damlayınca çok sonradan.
Herkesin bir sebebi kalsaydı gene
Kimse şairin sebeplerine dokunmasaydı
Kimseyle aynı sebepler olmasaydı kimseyi bağlayan.
Olsun olsun gece
Almadı şair kimseden hece
Hep verdik ki gülsûn yüzleri gizlice
Gözûnde keder gördûk elimizdekini verdik
Yüzünde korku gördûk gönlümüzdekini verdik
Elleri titredi sırtımızdakini verdik
Biz kimsenin üzûlmesine izin vermedik
Gizli gizlice.
Şimdi her şey yerli yerinde bizce
Yüzümüz insanlardan çok gûler onlar güldükçe
Hem de çok yeter insanların yüzündeki gülce
Bizi de gûldürmeye yeter yani bu vesile
O olum,o ölüm ve bu kuru istiklal.