Benim sevdiğim şair öldü,
Her bir şiiri, bir gül,dü.
Gülleri de solup hemen,
Solup, sonra da har oldu.
Benim beğendiğim şair öldü...
Gençti belli ki yaşlandırmış hayat,
Bu nasıl dünya ki artık o da çok bayat,
Yaşamda ne lezzet kaldı ne tat,
Benim sevdiğim şair öldü...
Gözleri mavi mavi bakardı,
Şiirleri yürek dağlardı...
Varlığında bilemedik kıymetin,
Tanrım sual olmaz senden hikmetin,
Şairimiz ölünce kaldık yetim,
Meğer içten içe çürümüş,o çınar,
İçimiz yanar,yanar
Yanar da,aklı ermez bu işlere Nimetin
Kalenderdi, şiirleri pek enderdi.
Çok sevilen biriydi o,
Benim sevdiğim şair öldü...
9-Mart-2009
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 9.3.2009 16:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/09/o-oldu-6.jpg)
Ama diğer tüm sevdiklerimiz gibi varlığında, varlığının farkında olmamak için sanki çaba gösteriyorduk ... Acı olan bu ....
Yüreğinize sağlık ....
selami
TÜM YORUMLAR (2)