O Öğretmenimdi Şiiri - Ünal Çoban

İlkokulda tanıştırıldım onunla, eti senin kemiği benim denilerek.
Bütün büyüklerimden de büyük olduğunu hissederek.
İlkönce, oturup kalkmayı, selamlaşmayı da öğreterek,
Okumayı, yazmayı, konuşmayı, dinlemeyi öğreniyordum bilerek
O öğretmenimdi.

Hem ilkti hem de ilkokuldu, onu gördüğüm ilk yer,
Beş sınıflı otuz öğrencilik tek odaydı oturduğum yer.
Ondan öğreniyordum her şeyi ve ilklerini, birer birer,
Terbiyeyi, disiplini, vicdanı öğretirken ne içer, ne de yer,
O öğretmenimdi.

İlk ayda öğretmişti A,B,C..ve diğerlerini, Alfabeyi.
İkinci ayda, sözcükleri, kelimeleri, hece ve cümleleri.
Üçüncü ayda okuyamayanları bana düşmüştü ceza vermeleri.
Acımayı, ağlamayı, dövmezsen dövülmeleri, öğretiyordu gülmeleri,
O öğretmenimdi.

İlk sömestrede, sayıları, ayları, yılları, mevsimleri,
İkinci dönemde, aileyi, devleti, milleti, özgürlüğü,
Sonraları, doğruyu, yanlışı, Allahı, Peygamberi,
Öğretiyordu aklımı gönlümün emrine vermeyi,
O öğretmenimdi.

İlkokul derken, ortaokul ve lisede rehberimdi,
Üniversitede yanı başımdaydı arkadaşım gibiydi,
Araştırmayı, analiz yapmayı değerlendirmeyi,
Öğretiyordu, yeni nesildik onların eseri, en yüceydi,
O öğretmenimdi.

23 Kasım 2013