O Nur Şiiri - Cuma Komşul

Çölün kumları sergin yıllarca bekler gergin
Kardeş kardeşe kırgın bütün beşer tedirgin
Yıllar argın ve yorgun çevirdikçe çağları
Örümcek öredursun ilmik ilmik ağları
Mekke ufuklarında umut dolu bir bakış
Hira soluklarında cennet yolu bir nakış
Kızıl kum taneleri uykudan uyanmıştı
Hilal gibi barkanlar yollara dayanmıştı

Allah’ın son elçisi âlemin peygamberi
Doğdu Mekke şehrinde nura boğdu her yeri
Bahar yağmuru gibi terledikçe gül yüzün
Saçılır gül kokusu ne gam kalır ne hüzün
Kimi yoluna diken döşese kursa pusu
Kimi yoluna toprak kimi yağmur kimi su
Gözyaşında âşığın bir ırmaksın çağlayan
Gece gündüz dinmeden senin için ağlayan

İlahi bir güneşsin senden ışık alana
Dolunay oluverdin gece yolda kalana
Yıldızlar yollarına birer birer dökülür
Aydınlık miracınla karanlıktan sökülür
İnci bir gerdanlığın taneleri tüllenir
Nurun olmaz gölgesi bulutla gölgelenir
Aşkına pervanedir kâinatın ahengi
Parlak gümüşe döner suyun lacivert rengi

Geleceğe bakışın şeffaf, parlak ve serin
Dalgaların ucunda görünmeyen pek derin
Cilalı çakılların üzerinden akınca
Yakuta döner taşlar gül şehrine bakınca
Sevgili, gülşeninde bilmem uyku ne demek
İlk kez Ebu Zer gibi sana selam diyerek
Ayı bir peçe gibi yaralı gönlüme sar
Ayrılık geceleri bedenim ruhuma dar
Âlemlere rahmettir Hira'dan doğan o nur
Onunla hayat buldu sevgi, kardeşlik onur