Daha onüçümde başlamıştım hak davama.
Şiarım yürümek oldu Rabbimin yolunda.
Kah koştum, kah bitmeyen tefekkürlere daldım.
Yıldıramadıla zira yar vardı yanımda.
Ayetler ki nazil oluyordu hayatıma.
Hengamın tam toz pembe görüldüğü çağımda,
Yaşıtlarımdan has özge farklılığı tattım.
Mükerrem, ebedi bir feyz yarattım dünyamda.
Ta derunimde hissettiğim depremler olsa,
İltica ederdim beni dik tutacak Hayy'a,
Diriliği ebedi olan tek dayanağım,
O, bana şah damarımdan daha yakınımda.
Sine-i iman ile ruhum hep şahlanmakta,
O'nun la yaşayabilmekti engin hedefim.
Artık harimi kalbim o padişahla dolmakta.
Kayıt Tarihi : 14.10.2006 17:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!