Sen ki; gönlüm de toprağa düşen cemre'm,
Bir düşünde, bir gülüşünü yeğlemem.
Bildiğim ne güzel getirdin gönlüme baharı,
Kez'a aşkın dili varmı onu da bilmem.
Sen ki; toprağı yeşerten yağmurum,
Tutuştu yek pare oldu vücûdum,
Ne eylerim sensiz aşktan vecdi,
Derim ki, eksik olur ha'murum.
Sen ki; çölde ki tek suyum,
Affet bakîdir, uyum,
İkrar ile müebbet kılma beni,
Kurusun yansın çürüsün,
O ahla gönlünü kıran huyum...
Kayıt Tarihi : 15.1.2022 16:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!