O’nun adı……KIRMIZI... Şiiri - Selin Sonsuz

Aşık olmak istiyorduk umarsız…..
Unutmak geçmişi….
Bir sünger çekmek yaşanan acı hatıralara….
ve inanmak dünyada hala sevginin var olduğuna…
uçurtmaların uçtuğuna…
Hala beyaza dair bir rengin var olduğuna inanmak istediğimiz gibi….

Onu düşününce….
Ne dönüp geçmişe bakmak isterdim….
ne de karanlıklarıyla bilinmeyen geleceğe….
^^Carpe Diem^^….deyip….günü yaşamak… bizim için vardı….
mutsuz olmamamız için yaratılmıştı sanki bu iki kelime….

Mavi suların arkasındaki güzel yürek…
Mavi yürek…

Aramızda dağlar….denizler….
Aramızda sonsuz gökkuşakları ve yağmurlar….
Aramızda devasa bir okyanus…dalgalar….
Aramızda kavuşamamışlığımız vardı…..

Ona asla veda etmeyecektim….
Çünkü ben vedaları hiç sevmem….
Ayrılıkları sevmediğim gibi….

Aynı gökkube altında olduğumuz ve nefes aldığımız müddetçe….
Ona yıldızlara her baktığımda el sallayacaktım….
Yüzümde tatlı ve sevgi dolu bir gülümsemeyle….
Ve o da bunu bilecekti….

Peki şimdi ne olacaktı?
Bilmiyordum…ve bilmek de istemiyordum…

Tek bildiğim…
Onunla bir sahil kasabasında…
Altın kumsallarda elele yürüyüp….deniz kabuğu toplamak istediğimdi….
Ve sonra gece olduğunda…
Bir restoranta oturup balık yemek….kadeh tokuşturmak
Uzaktan gelen gitar sesini dinlemek …tınılarına eşlik etmek…
Sıkı sıkı sarılmak kollarına…sokulmak….
Başımı omzuna dayayıp…saçlarımı ellerine emanet etmek….
Sığınmak bir tekne gibi huzurlu limanına yüreğinin…
Yedi rengin anlamını ondan öğrenmek….
Ve kokusunu içime çekmek en derinden….
Hatta yarının hiç olmayacağını ve güneş ertesi gün yeni bir güne doğduğunda…
Yanımda olmama ihtimalinin yüksekliğini düşünmeden….
Düşünmek istemeden….
Karamsarlıklarıma söz geçirmek istercesine yaşamak….
Y a ş a m a y ı yaşamaktı istediğim…..

Albeniliydi…
Masum…mütevazi….ve tatlı…..
Kimseyi görmedim ben kırmızının bu kadar yakıştığı…
Ve görmeyeceğim sonsuza dek…

Çünkü O’nun adı……KIRMIZI…….

4 Nisan 2004