Karaman Onunla yaşar,
O Karaman kokardı,
Saçlarında elma çiçekleri,
Gözlerinde Yunus Sevgisi vardı,
Bir yanı engin Karaman ovası kadar geniş
Bir yanı Toros Dağları kadar sertti.
Kimi zaman Karaman koyunu kadar uysal olur
Kimi zaman Gürlük Suyu kadar sert çağlardı.
Karamanın güneşi kadar sıcacık güler
Yağmuru kadar nadir ağlardı.
Yürüyüşü Karaman ekinleri kadar salınımlı
Şefkati Mevlana hoşgörüsü kadar geniş
Endamı Karaman çınarları kadar alımlıydı.
Karadağ kadar erişilmez,
Sertavul kadar geçilmez,
Karaman gülleri arasından seçilmezdi.
Karaman bulguru lezzetinde
Karaman helvası tadındaydı.
O varsa Karaman var
O yarsa Karaman Yar’dı
Karaman Onunla yaşardı.
Karaman O’nu kaybettin…
Bul O’nu bana KARAMAN…
Kayıt Tarihi : 19.9.2013 00:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!