O'nu Arıyorum Şiiri - Ahmet Öztürk 3

Biri var;
Umudun pençesinde inleyen,
Avcı merhametsiz, haşin, sert…

Bir damla gözyaşı,
Yakarken okyanusları,

O bakmaz,
Gözünün yaşına, yalvarışına…

…

Umut…
Uzak uzak,
Yıldızlar göz kırpıyor.
Karanlık bir gecede,
Her şey şu sihirli cümlede:

Hayale dalıyorum,
Onu arıyorum.

Biri var;
Granit bir kalpten,
Merhamet bekleyen,
Var olduğu dahi bilinmeyen…

Vermiş yüreğine sevgisinin dilini,
Çileyi emziriyor ruhunda silinmeyen.

…

Vehim…
Alev alev,
Ruhum yanıyor.
Karanlıklar içinde,
Kızıla boyanıyor.

Yanıyor yanıyorum,
Onu arıyorum.

Biri var;
Derdini ifadeden aciz,
Feryadı yansır göğüs kafesinde.

Vefasından ne olur ki gecenin,
Vefasızlığının yanında sevgilinin?

…

Hüzün…
Kıvrım kıvrım,
Mesafeler var.
Karanlık bir vadide,

Delicesine yol alıyorum.
Onu arıyorum.

Zor olmamıştı bu kadar,
Şiir yazmak zor olmamıştı.
Zor olmamıştı kelimelerin deveranı…

Anlamaz nasırlaşmış kalpler onu.
Duyamaz sağır kulaklar.

Yalnız ben anlar, ben duyarım.
O benim...

…

Keder…
Burgu burgu,
Ruha vurulan,
Ateşten tuğra.

Bir Cuma günü öğleden sonra,
Onu kaybettim…

Mayıs 1996
Amasya