Başlangıçta Yusuf-i olan kalplerimizi,
Allah’a sığınmadıkça koruyamazdık.
Koyunlara sadece akıl verilmiş olsaydı!
Kurtlara yem olmaktan kurtulamazlardı.
Dost görünüp vaadlerde bulunanların,
Karanlık sözleriyle kuyulara dalamazdık.
Ne gelirse başa ihtiyatsızlıktan gelirdi,
Gözümüzü toz toprakla kör edemezdik.
Bebekleri annelerin karnına bağlayan,
Zamanında ayıran Allah’tı, unutmazdık.
Annemizin karnında, kanla beslenirken,
Sütten kesildik, muhtaçtık unutamazdık.
Böyle gelmiş, böyle de devam edecek,
Biz O’nu andıkça, Allah kullarım diyecek.
Gözlerden, gönüllere yaşları döküldükçe,
Kullar sabrettikçe, muratlarına erecek.
Kayıt Tarihi : 6.8.2013 12:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!